Heart of stone

Weer een tijdje later en weer een som aan ervaringen verder. Voor de belevenissen moet je hier in Afrika echt op Zondag uit je coconnetje komen. Dan gaat het gebeuren, bruiloften,begrafenissen..

Voor al eerst is het normaal dat je in Ghana op zondag ofwel naar de kerk gaat (type vrijblijvend) of naar de Moskee. De enkele Ganees die naar geen van beide gaat wordt ook ‘Paigen’ genoemd en is niet geliefd door het volk.

Dus wel onze kinderen gaan naar de kerk.. en verondersteld wordt dat wij mee gaan.

Een korte omschrijving: je zit in een ‘kinder- klaslokaal’ met dus kindertafeltjes een paar djemee’s een bijbel en een kluts prachtig uitgedoste Afrikanen die met zijn alle al zingend en dansend een heuse herrie maken. This part I like!!

Het deel van het speechen stootte mij een beetje tegen het hoofd. Wat er gebeurd is dat veel mensen hier vanwege hun gebrek aan educatie moeite hebben met logisch denken en analfabeet zijn. Vanwege hun strenge geloof is dus wat in de bijbel staat wat ze aan kennis hebben meegekregen want dit is de kerklectuur. Ik vind het dus onjuist dat de pastoor gebeurtenissen en in sommige gevallen de meest onzinnige vergelijken met bijbel verhalen. Als in gras is groen en alles wat groen is, is gras. Wat er ook gezegd wordt, ze knikken gewoon yes of ze het menen of niet ik heb geen id.

En fin zover dus wel een lichte irritatie.

 Een heel indrukwekkende middag heb ik voorgeschoteld gekregen toen ik uitgenodigd werd op een begrafenis. Ai ai ai wat was dat zeg. Al zou het iets emotioneels zijn er komt heel wat uit de kast. Mensen maken muziek, mensen dansen, mensen huilen, mensen staren voor zich uit, mensen drinken.. ze graven het graf ter plaatse in de tuin.. alle emoties kwamen er bijeen. Als eerste O’bruni kwam ik aan, even voelde ik mij zeer ongemakkelijk ik was door geen enkel persoon ongezien gebleven aangezien mijn wit velletje. Dus even eerst goed de kat uit de boom gekeken voordat ik in actie kon komen.

Ik mocht fotograferen, ze vonden het juist een hele bijzondere vorm van belangstelling. Ze riepen me naar alle hoeken en duwde me naar elk beste plek vooraan en in het midden van elk ritueel en wilde een dansje met me doen. Het was een hele belevenis en alles liep langs en door elkaar. Even stonden we met onze handen in haar toen er een echt schot afgevuurd moest worden en die gasten straalbezopen waren en begonnen te vechten toen het geweer niet werkte. Het was juist uitgedrukt een ' gestructureerde chaos ' hoe dan ook liep het wel en de beste man ligt netjes 6 voet onder de grond. 

 Verder heb ik afgelopen zondag een deel van een bruiloft in moslim style bij mogen wonen. Waarom ik zeg een deel is omdat deze 4 dagen duurt. Vraag me niet waarom maar dag 1 gaan ze de bruid beschilderen, dag 2 gaan ze haar wassen op 3 gaat ze koken en 4 ben ik even vergeten volgens mij waren ze dan getrouwd.. Anyways het is een heel gedoe wij allemaal vol verwachting naar Fufuiso. Hebben we eerst 3 uur in een kamertje zitten wachten toen gebeurde er iets ahh ze gingen dansen. Er kwam een stoet zingende afro’s aan. Heel gezellig maar niks a la bruidspaar. We hebben geen bruid en bruidegom gezien. S’avonds in Yapei ging het dansen verder en mochten we de bruid wel even zien. Tot onze verbazing zagen we niet de mooie stralende bruid die hoopte te zien maar een gesluierde, droevige jonge vrouw die niet buiten mocht komen terwijl haar bruiloft buiten gevierd werd.. Doe mij dus de begrafenis maar al is het ook niet eerlijk.

 Aan de cultuur ben ik nog niet helemaal gewent nog elke dag sta ik weer voor een verassing. Mijn meningen verschillen per dag. Het is mooi en het is oneerlijk, het is warm en het is cool, het is redelijk en ook zeer onrechtvaardig, het is arm en stinkend rijk.

Wel versta ik  een hoop ongeschreven regels en gewoontes. Maar soms heb ik gewoon even het geduld niet om altijd maar dezelfde vragen te beantwoorden in een gesprek wat helemaal nergens naar leidt ofwel wilje met me trouwen.. Het is ook niet objectief. Je kunt niet zomaar de twee uiterste met elkaar vergelijken in Nederland weten we ook niet meer van gekkigheid wat we moeten doen! Dikke huizen met grote hypotheken, te grote auto's, tv in de keuken en rare hobby’s.

Ik ben vorige week een lang weekend in Accra geweest en ik kon het niet geloven het was zo westers het was een cultuurshock hotels, bioscoop, cocktailbar, pizzaria… ik was er gewoon helemaal stil van. Ook heb ik een weeshuis bezocht, Osu childershome, het zag er prachtig uit eigenlijk hoe dat een school in Nederland er uit kan zien. Stromend water, echte badkamer, speeltuin, mooie bedden. Eigen kantoor met vloerbedekking en computer. Het zwierf er ook van de vrijwilligers die ook allemaal nog te besteden hadden maar aan wat??? Ze hebben alles als in vergeleken bij de bevolking -> ze zijn rijk! Het lijkt op een mooie business. Start een weeshuis de weeskinderen zijn in overvloed je krijgt ze gewoon op straat, ik heb er al twee aangeboden gekregen. In de westerse wereld voelen we ons allemaal aangetrokken tot deze arme derde wereld landen en pompen wij er massaal geld in. Ik ben van mening dat dit niet de manier is. Bv polygamie is hier zeer common Moslim mannen kunnen wel met 7 vrouwen trouwen en een aantal van 22 kinderen is geen uitzondering. Hoeveel van deze kinderen denk je dat studeren? En wat als een vrouw overlijdt.. Misschien moeten we dit even aan het licht brengen..

Laatst kregen wij ‘de witte mensen’ bezoek, hier in Yapei. Drie vrouwen met alle drie een baby op hun rug waren op zoek naar ons. Via via hadden zij gehoord van onze aanwezigheid. Het viel me al meteen op dat de baby’s wel erg veel op elkaar leken en ja hoor het was een drieling. De moeder heeft daar natuurlijk niet genoeg melk voor en geen geld om melk te kopen (helaas werkt een baby niet op Fufu ;-) ) dus of wij konden helpen… Aangezien wij wit zijn wil het zeggen dat we rijk zijn.. Maar in vergelijking tot 85% hier zijn wij zeker rijk.We waren natuurlijk helemaal verkocht maar we kunnen toch iedereen zomaar gaan helpen dan staat heel Ghana morgen voor de deur.. Wat doe je dan maak je van je hart een steen? Het zwermt overal van de zieke mensen zwervende en bedelende kinderen.

Wij zijn wel melk gaan kopen en hebben het bij ze gebracht. Het was vooral een leuk uitje om op zoek te gaan naar de chief van Kosawhu dan naar een dorp en vervolgens in dat dorp naar de vrouw met een drieling jaja… Hier plaatsen ze de huizen ver van gestructureerd en huisnummers haha (wel gezellig het zijn allemaal Hans en Grietje hutjes.) Maar als je als witje al aan komt lopen komen er natuurlijk al mensen aan lopen met de vragen wie,wat,waar,welke en waarom en wij uitleggen, zeggen twee gasten: “ Ok Lets go” haha dus die twee gasten zijn een halve dag met ons aan het kuieren geweest om de blikken melk af te geven en geloof mij we gingen niet snel foto hier foto daar en dan hebben nog een kluts verbaasde O’bruni gezichten moeten trotseren. Het was een heus stukje lopen maar gaaf én we hebben krokodillen gezien.

 Verder gaat het goed hoor sinds twee nachten nu is mijn comfort met 80% toegenomen: Ik heb stroom in mijn kamer en dus een ventilator wawie!! Nu slaap ik in ieder geval een stuk beter. Het was eigenlijk niet meer leuk. De temperatuur kan oplopen tot wel 50 graden. Altijd loop je te zweten nergens is afkoeling te vinden. Het is stoffig buiten en dus zie je altijd zwart omdat het lekker blijft plakken als je dan wilt douchen s’avonds voor het eten is het water ook nog warm nooit verfrissing. Nu is het dus intens genieten van een warm windje in je gezicht als je bijna gesmolten bent. Het is gewoon lachen je went er aan nu na het douchen smeer je, je lekker in met insect repellent en ga je weer de stof in haha.

We hebben de rode-mieren plaag in onze kamer doorstaan daar zijn we vanaf denk ik.. de hagedis vindt ventilatoren ook wel fijn alleen zijn we niet blij met de twee muizen die elke keer onze biscuitjes aanvallen en we hebben een vriendje vleermuis in onze ‘badkamer’ misschien moeten we ook niet te gastvrij worden…

Het zijn wel echt de dingen die ik vaak zal ophalen als ik weer thuis ben. Net als het eten of meer de manier waarop ze echt niet hygiënisch zijn. Vis leggen de ‘uit’gedroogd gewoon in een of ander potje in de keuken en tegen dat we het eten ligt het er soms al wel 3 dagen en zitten er lekker mieren op dan wassen ze die er af en roeren ze de vis weer lekker mee in je sausje haha heb je al honger? Nog wat ze eten hier ook katten en honden lekker gerookt met vel er nog aan. Smakelijk!!!!

 Wat het schooltje betreft .. zucht ..  het gaat iets beter, de oplossing is: ik sta nu samen met Aunty Susy voor de klas we wisselen elkaar af de 1 houdt 76 kids op hun plek en de ander schrijft op het bord we hebben besloten dat het beter werkt als we elke dag gaan en dan alleen in de ochtend van 8 tot 10 dan zijn ze toch nog iets frisser. Het is wel indrukwekkend ze moeten nog zoveel leren als er 20 zijn die tot 10 kunnen tellen is het veel dan heb ik het nog niet over het alfabet die zijn echt op twee handen te tellen. Ze kunnen niet logisch denken we hadden gekleurde papiertjes meegenomen en ze wisten de kleuren niet. Dus wij herhalen en herhalen en het leek dat ze het wisten dan had ik de kleuren ernaast geschreven als ze het dan al gelezen krijgen kunnen ze niet weer de link leggen naar de kleur..  Het verschil tussen plus en min is ook erg lastig. We hebben onze handjes er dus vol aan. Maar vergeet niet deze kinderen zorgen allemaal voor elkaar ze wassen zelf, ze dekken hun bed op, ze kleden zichzelf en elkaar aan, zetten een bordje onder de kraan als zij hun handen wassen om het water niet te verspillen. Wat is nu slim en wat is nu niet slim..

De kinderen zijn zo grappig ze hebben geen geduld als je wat voor ze hebt staan ze allemaal voor je “Aunty me me me” wij praten met z’n alle al net zo.. Thisch one! Isch nijs! Is isch no nijs! Me is market, me is key, me is tired, me is here, me is water. Ik kan wel een boek schrijven over m’n kinders hier.

Ook ben ik verliefd op de disco in Yapei ook zo lekker primitief gewoon een leuk gezellig binnenpleintje geen lamp, geen toilet en geen bar waar je een cola’tje kan kopen maar wel een Dj met VETTE muziek en een hoop dansende Afrikanen aj ja jajaj!!

Een toilet is trouwens altijd ver te zoeken het is vooral bush, het leukste is dan nog dat je altijd achtervolgd wordt door een stoet kinderen of iemand die je wil helpen om je de weg te wijzen haha.

Kortom ondanks de dubbele gevoelens en kind/vrouw/dier onterende momenten heb ik het wel erg naar mijn zin.

Ik spreek jullie snel en nogmaals bedankt voor de leuke reacties!!!

Veel warmte uit Afrika!!

Ps. Martijn ik denk aan je goed uit kijken!!!!!x