Zemi- Johns, Voodoo et un petit peu français

Daar zijn we weer terug in Accra met een hele rugzak aan kennis in Voodoo rijker dankzij Benin ‘moeder Voodoo van de wereld en Togo haar dochter'. Helaas is de missie Nigeria gefaald. Maar mijn gemiddelde van lachuren heb ik toch flink opgehaald met de meiden; Nelly-Kenia, Kirsten-Canada Ceciel-Kaasland en most important myself!!

Het begon eigenlijk met een dag vol pech in Accra toen we met z’n alle onze visums wilde regelen niet 1 kregen we zeer frustrerend.

Dan ook nog op hotel jacht wat ook helemaal niet mee viel vanwege paasvakantie ->heel Accra vol.. Auch uiteindelijk waren we met zijn alle in een hotel onze laatste hoop, ook vol. Hebben we echt de aardigste Ganees gezien ooit. Hij ging zichzelf squeezen in een kamer met zijn collega en gaf ons voor niks zijn kamer hij vond ons zo sneu. Een kamer met A/C, balkon, TV, douche en een koelkast vol cola. We mochten alles gebruiken. Toen we om 5 am de sleutel terug gaven hadden we stiekem 5 cedi weggelegd voor het drinken. Wat doet meneer als ie het ziet, die komt in zijn onderbroek keihard de trap af rennen met de 5 cedi in zijn hand.. Dit maakt dan toch een mooi begin van de reis!

Dan op weg naar de TroTro richting Aflao, grens Ghana-Togo. Natuurlijk staat er weer 10 man aan je te trekken, kom mijn Tro, kom deze taxi. Maar uiteindelijk alles prima fijn na een uur of 4 knorren konden we de grens overstappen. In Togo weer meteen richting grens Benin waar we een Nigeriaan tegenkomen die het wel zag gebeuren om ons met 4 over de grens te krijgen MET visum. Ai ai al doende leert men natuurlijk. Wetende dat grens Benin-Nigeria de meest corrupte grens overgang van de wereld is stonden we daar in de vroege avond. We stappen nog maar uit de auto en het eerste wat gezegd wordt: “Don’t talk to anybody”. Overal moesten we ons paspoort laten zien en uiteraard geld geven voor helemaal... niks, omdat ze anders de politie bellen. Bij elke stand: don’t talk just walk on, come on, come on. Ik had nu niet echt het id dat mensen iets wilde van ons buiten de douane zelf. Nachtmerries krijg je ervan vieze mannen die je op straat aan alle kanten zou ontwijken zitten daar met je paspoort in hun handen: You come sit here, I’ll merry you, I’ll come to Holland with you, don’t go away, give me your adress.. en dan ook nog geld eisen. Uiteindelijk bij de laatste die zich nog geen 10 meter van de grens bevond werd er gezegd dat we géén visum kunnen krijgen ofwel breng veel geld! Gatver laat maar, gelukkig dachten we er alle vier hetzelfde over wegwezen hier de taxi in richting Porto Novo (hoofdstad Benin) dachten we het achter de rug te hebben haha. Weet onze taxi chauffeur helemaal niet hoe we daar moeten komen aaaaaaaaah elk straatje gehad en tegen 22u hadden we een hotel nota benen ‘Queens Hotel’ in the middle of nowhere maar it was FUN!

De volgende dag stond er een geheel nieuwe ervaring te wachten de Zemi-Johns de scooter taxi’s als een stelletje gekken door de stad scheuren in één woord hilarisch.

Één ding viel erg op in Benin en Togo de auto’s/scooters waren nog al eens creatief geladen dit kon ook al eens op je lachspieren werken ;-) ook viel mijn oog op de vele stands aan de weg met hervulde colaflessen met een beetje een bruinig prutje erin.. Dit waren tankstations. Bij het tanken kwamen ze met een trechter en een fles je kunt het zo gek niet bedenken toch.

We hebben een privé taxi kunnen scoren die ons uiteindelijk 2,5 dag rond heeft gereden door Benin en ons bij elke toeristen attractie heeft vergezeld. Zo’n schattige man! Die ging ons aan het hart zo zorgzaam en betrouwbaar met een schattig hoog stemmetje waar we nog steeds om lachen als we er aan terug denken aan Piere. Hihi we lijken wel een stelletje wijven.

Tijd om de auto in te gaan richting Abomey om het Grand Palace te gaan bekijken. 8 uur onderweg voor een high light in Benin neem je anti-lach-pillen maar in want lachen wordt niet geapprecieerd. We hadden een Frans talige madam die alles mooi en beleeft vertelde. De troon van de koning op de echte schedels van zijn vijanden, een parasol waarvan de draairichting bepaalde of het dood of levend werd en een want vol sierlijke afbeeldingen van methodes waarop de vijanden gedood werden. Als eerst een hoofd met een been erop, op je hoofd aan een paard gebonden en een steen die in een achterwerk verdween… ja sorry hè dit is toch lachwekkend, dan had je even het gezicht van de madam moeten zien helaas was fotograferen niet toegestaan. Dan werden we ontgroend bij het zien van de eerste Voodoo fetish ook een lach moment want geloof mij die dingen zijn lelijk! Wederom staat madam het serieus te vertellen. Als je ziek bent komt ie naar je huis om je beter te maken. Stel je voor e. Bovendien wordt er ook zeer duidelijk getoond of het om een vrouw of een man gaat..

De volgende ochtend worden we al weer vroeg opgehaald door Piere om een van de mooiste plekjes op aarde te gaan bekijken Gavié een stilt village. Na een ontbijtje in een zeer lokaal hutje huppelde we richting het meer om de boot in te gaan mét motor richting het dorp op stelten, zelfs aan een radio (op batterijen) ontbrak het niet. Als mijn ogen er echt uit konden vallen was dit echt het moment geweest! Het was niet uit te drukken zo mooi en zelfs de foto’s kunnen het niet weergeven. Aan het feit dat het nog steeds Afrika is valt niet te ontkomen zo hing de ene constructie naar rechts en de andere naar links. Hier en daar een eilandje met een huisje. De waslijnen gingen van huis naar huis over het water en de broden kwamen al varend voorbij. Iedereen had natuurlijk een bootje dus hele markten lagen op het water. Fantastisch dit! Op weg terug was Nelly even hilarisch toen ze de boot bijna uitdook toen er een krab op een net zat dat boven het water uitstak 'Schorpioen' schreeuwde ze.. Natuurlijk leven deze in het water en niet in de woestijn.

Volgende bestemming Ouidah nog meer van die zogenaamde de high lights. De temple des serpents ofwel de Voodoo Python tempel (de pythons beschermen ons en ieder dorp heeft er 1). Er stond een rond huisje met de nadruk op je waar we met z’n achten een cirkel in konden vormen en omsingelt werden door slangen wel 100 op verschillende lagen en al! Ik mocht er een vasthouden en zelfs kiezen voor groot of  klein, “doe mij maar een grote” zei ik. Nou die heb ik gekregen ook. Toen ik hem mooi om me nek had liggen en kop in ene hand en staart in andere was er geen kip meer die naar mij omkeek. Maar allow ik sta hier wel met een slangetje rond mijn nek. Toen dat ding ook nog zijn hoofd richting mijn gezicht wilde bewegen en ik hem extra goed vast hield werd het best een geworstel en hij was sterk. Ik kreeg niet meteen aandacht toen ik dat zei dus riep ik: “Help its killing me” haha dat hoor ik nog steeds elke dag. Verder stelde het ook niet veel voor. Maar wacht tot je het Sacred forest gaat bekijken pff vooral standbeelden met zeer grote fallussen als teken voor de vruchtbaarheid en bomen vol magie. Gelukkig heb ik een wens mogen doen bij de magic tree.

Dan komen we er achter dat we een stel mutsen zijn omdat we niet genoeg SCFA hebben gewisseld en we zijn in Afrika dus dat kan niet overal en op feestdagen kun je het helemaal op je buik schrijven.. We hadden wel dollars en cedi’s maar daar ben je zeer weinig mee. Wij dubben eten of zwemmen, taxi of slapen haha gelukkig hadden wij onze schattige Piere nog die ons toch wel kwam halen met of zonder SCFA’s en ons naar een meneer de bank bracht. Gaat allemaal beetje net zo als een mc drive via het auto raam maar dan een kwartslag anders als in mannetjes met stapels geld ipv van hamburgers..

We hebben toch op ons beach resort de nodige dosis LOL gehad, de dosis SLAAP viel bij nader inzien wat tegen. We konden maar 1 kamer betalen als we nog wilde eten haha dus wij twee meiden gesmokkeld en met vier dwars in 1 bed geslapen hihi. Af en toe viel de stoom ook uit dus geen ventilator. Gelukkig hadden we Nelly die dan de deur open ging zetten en ons s’ochtens inwreef met te zeggen: “I spent the hole night, buzzy keeping you guys alive” Wat moesten we zonder Nelly!

Klaar voor Togo. Staat er wat te gebeuren. Aangezien we in Benin wel het een en ander hebben zien voorbij komen aan Voodoo hebben we het toch nog niet van dichtbij gezien dus in de boot op naar Togoville de Voodoo Kapital of Togo. Een nieuwe guide Coco die met ons het rondje Voodoo deed. Het heeft een goede impressie nagelaten. Even kort, voor iedereen die aan Voodoo doet is een persoonlijke Fetish gemaakt die staat voor je deur gemetseld waarnaar je dus bidt. Je eigen God. Als je iets doet wat fout is wordt je in vrijwel elk geval vermoord door je persoonlijke god. Dus dat gemetseld geval met vogel poep op zijn hoofd. Ze geloven echt alles maar het heeft ook wel wat misschien mis ik het gewoon helemaal dat kan natuurlijk ook. Verder het op één na hoogte punt van Togo het bezoek aan de priesteres van de Voodoo. Ik krijg gewoon weer de slappe lach als ik er zo aan terug denk. Heel het dorp komt haar opzoeken om hun problemen voor te dragen waar zij dan een Voodoo god op af stuurt. We moesten onze kleren uit doen en een doek aan. Gelukkig hoefde wij niet topless (het contrast zou te groot worden). Elke dorpeling dus wel. We moesten eerst buiten op ons knieën gaan klappen, daarna binnen ook weer op de knieën en klappen voor de priesteres. Dan allemaal op rij zitten haar aan staren. In slaap vallen is niet onbeleefd. Ook een klein detail iedereen die tegen haar praat moet eerst klappen ook haar eigen man. Stel je voor klap, klap, klap, klap, klap ik hou van je. Of klap, klap, klap, klap zal ik het licht uit doen lieverd.. hahaha. Het was wel een mooie vrouw en ze leek ook wel humor te hebben. We kregen nog een flinke shot alcohol die je niet mocht weigeren vanwege van wegen de fatsoensregel. Gelukkig ging er wel een god voor mij bidden dat ik veel kinderen zal krijgen.. Nou dan kan je dag toch niet meer stuk!

Gelukkig kon ie nog wel stuk want er stond een mooie avond te wachten. Met Coco en Co op Zemi-Johns richting de beach party! Mijn beste feest wat ik heb meegemaakt. Op het strand onder de sterren tot in de vroege uurtjes dansen. Zowel jong als oud. In een grote kring met kinderen tot met een oud omaatje Afrikaans swingen. Dan nog een dans gehad van de beste danser in west Afrika en een schattige vrouw die met een doek komt om mijn hoofd af te poetsen. Wat ben ik een gelukkig mens realiseer ik me weer.

De volgende morgen valt het natuurlijk niet mee om op te staan maar gelukkig kregen we een regenachtige dag om af te koelen. Als Ceciel en ik dan gaan ontbijten in een lokaal hok zagen we in 10 min de straat transformeren tot een rivier. Bijna 3u hebben we in het hok gezeten voordat we terug naar het hotel konden lopen zonder te smelten. Het was overigens ook tijd geworden om het avontuur te sluiten en terug richting Ghana te gaan. Nu dus in het geval van Ceciel en ik Accra waar we tijdelijk bij CAS meedraaien Catholic Action for Streetchildren.

Dit is voor de volgende!

Helaas gaat de tijd nog steeds veel te snel en is het naar huis komen al in zicht dit geeft mij een extra boost om er nog zoveel mogelijk uit te halen want voor ik het weet sta ik weer thuis onder de warme douche.

Mensen bedankt en tot de volgende keer maar weer!

Akosua-Laura  xx

Ama-Kitty   xx  en Proficiat met je verjaardag!